ჩინეთის ხელისუფლება 11 მლნ მუსულმანი– უიღურის დევნას განაგრძობს. ხელისუფლების ბრძანებით მათ რამადანის დროს მარხვა ეკრძალებათ. ათასობით ადამიანი დაკავებულია ე.წ. "გადამზადების ცენტრებში" ან საიდუმლო "პოლიტიკურ ბანაკებში". დაკავებულთა უმრავლესობა ქალია, რომლებსაც საჯაროდ უჭრიან თავიანთ ტრადიციულ კაბებსა და ქვედაბოლოებს ქუჩაში.
სოციალურ ქსელებში, ცოტა ხნის წინ გამოქვეყნდა ფოტოები, თუ როგორ დევნის პოლიცია ქალ– უიღურებს, როდესაც ისინი ქუჩაში მიდიან, რათა მათ ტანსაცმელი დაუმოკლონ. უიღურების მსოფლიო კონგრესის წარმომადგენელმა დილჰატ რაქსიტმა განაცხადა, რომ კამპანია ჩინეთის მთავრობის სისტემური მიდგომის ნაწილია, რომელიც მიმართულია უიღურების იდენტობის აღმოფხვრისკენ.
"საერთაშორისო თანამეგობრობამ არ უნდა დაუშვას, რომ ჩინეთის მთავრობამ ამ გზით მოახდინოს ქალი– უიღურების დამცირება", - განუცხადა მან რადიო თავისუფლებას.
ჩინეთის ხელისუფლების აკრძალვა ბურკებზე და ტრადიციულ სამოსზე ქალი– უიღურებისთვის ადამიანის უფლებების დარღვევის გრძელი ნუსხის მხოლოდ ერთი მაგალითია.
პროვინცია სინცზიანის სამხრეთით მდებარე ყველა ქალაქი სავსეა ჩინეთის წითელი დროშებით და კომუნისტური პარტიის ლიდერთა პლაკატებით. შეიარაღებული პოლიციელები აკონტროლებენ ყველა ადგილს პროვინციაში და ეს არის აქ ცხოვრების ნაწილი.
რეგიონში, სადაც უიღურები ცხოვრობენ, სავარაუდოდ, დამონტაჟებულია 40 ათასი კამერა, რომელიც აკონტროლებს მოსახლეობის გადაადგილებას, ხოლო მეჩეთებში კამერები დამონტაჟებულია იმისათვის, რომ ადგილობრივმა იმამებმა ჩინეთის კომუნისტური პარტიის პოლიტიკა არ გააკრიტიკონ. ეთნიკურ უმცირესობას ასევე ევალებათ იძულებითი დნმ-ის ანალიზის და თითის ანაბეჭდების გაკეთება.
პროვინცია სინცზიანის მკვიდრი უიღურები თურქულენოვანი ხალხია, ტრადიციით სუნიტური ისლამის მიმდევარი და ცენტრალური აზიის ხალხთან მათ გაცილებით მეტი აკავშირებს, ვიდრე ხანებთან, რომლებიც ჩინეთში ეთნიკურ უმრავლესობას შეადგენენ.
ჩინეთში სოფლად მცხოვრებ ეთნიკურ უმცირესობას შეეძლო ერთზე მეტი ბავშვის ყოლა, ამიტომ უიღურ ოჯახების უმეტესობას სამი შვილი ჰყავს, თუმცა უმრავლესობას შეეძლო მხოლოდ ერთი ბავშვისთვის მიეცა განათლება.
უიღურები შეშფოთებულები არიან მიტოვებული ან უპატრონო ბავშვების მზარდი რაოდენობით. ერთ-ერთი მშობელის დაპატიმრების შემდეგ, მთავრობას გადაყავს ბავშვები ოჯახიდან თავშესაფარში. ბევრი უიღური ამბობს, რომ თავშესაფრები გადატვირთულია და ბავშვები იქ საშინელ პირობებში იმყოფებიან.
